ಹೇಳಬೇಕೆನಿಸಿದ್ದು......!

   ಸಣ್ಣ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ  ರಿಂಗಣಿಸುತ್ತಿರುವ  ಮೊಬೈಲನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಕಿವಿಗಿಟ್ಟುಕೊಂಡ ಧನಂಜಯ .ರಾತ್ರಿ ಮಲಗಿದ್ದೆ 2 ಗಂಟೆಗೆ. ಕಣ್ಣು ತೆರೆಯಲು  ಮನಸ್ಸು  ಒಪ್ಪುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.  ಗಾಢ ನಿದ್ದೆಯ ಮಂಪರು ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿದ್ದರೂ, ಬಂದ ಫೋನು ಯಾರದ್ದೆಂದು ರಿಂಗ್ ಟೋನಿನಿಂದ ಗೊತ್ತಾಯಿತು.       'ಹಲೋ... ಈಗಷ್ಟೇ ಮಲಗಿದ್ದಲ್ವಾ?...ಮತ್ತೆ  ಫೋನಿಗೆ ಬಂದ್ಯಾ......  ನಿಂಗೆ..  ನಿದ್ದೆ....' ನಿದ್ದೆಯ ಸೆಳೆತದಲ್ಲಿ  ಧನಂಜಯ ಮಾತು ಮುಂದುವರೆಸುತ್ತಿರುವಾಗಲೇ  ಅವನ ಮಾತು ತುಂಡರಿಸಿ ಸ್ವಾತಿ ಹೇಳಿದಳು.  ' ನನ್ನ ಮಾತು ಸರಿಯಾಗಿ ಕೇಳಿಸ್ಕೊ. ನಾನು ನಿನ್ ಜೊತೆ  ಮಾಡ್ಕೊಂಡ   ಎಂಗೇಜ್ಮೆಂಟನ್ನ  ಮುರ್ಕೊಳ್ತಾ ಇದೀನಿ. ನಂಗೆ  ನಿನ್ನ  ಮದ್ವೆ ಆಗೋಕೆ ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲ. ನಂಗೆ ಇನ್ಮೇಲೆ ಫೋನ್ ಮಾಡ್ಬೇಡ.  ಕನ್ವಿನ್ಸ್  ಮಾಡೋಕು ಬರ್ಬೇಡ. ಗುಡ್ ಬೈ' ಇಷ್ಟು ಹೇಳುತ್ತಿದಂತೆ ಫೋನ್ ಕಟ್  ಆಯಿತು.ತಕ್ಷಣಕ್ಕೆ  ಏನಾಗುತ್ತಿದೆಯೆಂದೇ  ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ  ಧನಂಜಯನಿಗೆ. ಲಗುಬಗೆಯಿಂದ   ಸ್ವಾತಿಯ ನಂಬರ್ಗೆ ಮತ್ತೆ  ಫೋನ್  ಮಾಡಿದ, ಆದರೆ  ಅವಳ ನಂಬರ್ ಸ್ವಿಚ್ ಆಫ್  ಆಗಿತ್ತು. ನಿದ್ದೆಯ ಮಂಪರಿನಲ್ಲಿದ್ದವನ  ನಿದ್ದೆ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಹಾರಿಹೋಯಿತು. ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿದ್ದ  ಗಡಿಯಾರ ನೋಡಿದ.  ಬೆಳಗಿನ ಆರುಗಂಟೆ. ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ ನೋಡಿದನಾದರೂ ಆಕೆಯ  ಫೋನ್  ಸ್ವಿಚ್  ಆಫ್  ಸ್ಥಿತಿಯಿಂದ  ಹೊರ ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ. ಪದೇ ಪದೇ 'ಸ್ವಿಚ್ ಆಫ